ต่างประเทศเขาเล่นบอนไซกันอย่างไร…???
ที่สุดของไม้ประดับคงไม่มีใครกล้าปฏิเสธว่าคือ “บอนไซ”
เพราะไม้ประดับชนิดนี้ไร้ซึ่งข้อจำกัดทั้งเรื่องสายพันธุ์ รูปแบบ และการจัดแต่งลงในกระถาง
ในสากลไม่มีกฎตามตัว
หากแต่ปลดปล่อยให้ผู้ปลูกเลี้ยงบรรเลงได้ตามความชอบและทางถนัด
เพราะบอนไซก็คือ “งานศิลปะ” แขนงหนึ่ง
ผู้ปลูกเลี้ยงต้องมีความรู้เรื่องสายพันธุ์ไม้เหมาะสมที่จะนำมาใช้ทำบอนไซ พอๆ กับรู้จักนิสัยใจคอของมัน เพื่อง่ายต่อการเลี้ยงดู
อีกทั้งยังต้องใช้ “จินตนาการ” ในการกำหนดรูปทรงของต้นไม้ที่จะนำมาทำบอนไซแต่ละต้น
ว่ากันว่าต้นไม้ต้นหนึ่ง จะมีเพียงรูปทรงเดียวที่ทำแล้วสวยที่สุด ผู้ปลูกเลี้ยงต้องหาให้เจอ
หากแต่เท่านั้นยังไม่พอ…???
ผู้ปลูกเลี้ยงยังต้องวิชาด้าน “ศิลปะ” การจัดแต่งต้นไม้ให้เป็นบอนไซ ซึ่งมี “กฎเหล็ก” อยู่เพียงข้อเดียว…???
นั่นคือ “ความเป็นธรรมชาติ”
ตามความหมายของบอนไซที่ว่า “ทิวทัศน์ในกระถาง”
พูดให้บริโภคง่ายๆ บอนไซก็คือ การจัดแต่งต้นไม้เลียนแบบธรรมชาติให้แนบเนียนนั่นเอง…!!!
หากแต่ที่ “ยาก” และ “หิน” ไปกว่านั้นก็คือ บอนไซต้นหนึ่งต้องใช้จ่ายเวลาหลายสิบปีกว่าจะเป็นบอนไซที่สวยสมบูรณ์
ขณะที่บอนไซบางต้นมีอายุหลายร้อยปี…!!!
นี่คือเหตุผลว่าทำไมบอนไซจึงเป็น สุดยอดแห่งไม้ประดับของมนุษย์…ทั้งในแง่มุมของความงามและมูลค่า
คนรักต้นไม้ส่วนใหญ่จึงอยากจะมีบอกไซต้นงามๆ ไว้ในครอบครองสักต้น
แต่ติดอยู่เรื่องเดียวคือ “เงิน” เพราะรู้ดีว่ามูลค่าบอนไซสูงพอๆ กับความงาม
ผู้ที่จะมีบอนไซสวยเป็นไม้สะสมได้จึงค่อนข้างจะมีฐานะมากพอสมควร
แต่ถึงไม่ได้เป็นเจ้าของก็ขอให้ได้เชยชมก็ถือว่ามีความสุขแล้ว
เหล่านี้คือภาพบอนไซจากหนังสือรวมภาพบอนไซของเศรษฐีญี่ปุ่น ไม้ดอกไม้ประดับแอบถ่ายก๊อปปี้มาให้ชมเพื่อสร้างแรงบันดาลใจ
ที่มา
http://maidokmag.blogspot.com/